Ο ρόλος του Παιδιάτρου ως οικογενειακού συμβούλου στον εμβολιασμό του παιδιάτρου κου.Γρηγόρη Μαρκέτου

Ο ρόλος του Παιδιάτρου ως οικογενειακού συμβούλου στον εμβολιασμό

Ο παιδίατρος παραμένει ο κύριος σύμβουλος της οικογένειας για πολλά θέματα και φυσικά για το κρίσιμο θέμα των εμβολίων. Σε κάθε ευκαιρία ο παιδίατρος οφείλει να ενημερώνει για την ανάγκη του συστηματικού εμβολιασμού. Προσερχόμενη η οικογένεια στο ιδιωτικό ιατρείο ή στην Δημόσια δομή Υγείας πρέπει να συναντά έναν συνειδητοποιημένο λειτουργό υγείας. Μαζί με τον δάσκαλο και τον ιερέα (στις μικρές κοινωνίες) , αποτελούμε τους εκπροσώπους της Πολιτείας με τους οποίους έρχεται σε αποκλειστική επαφή ο νέος άνθρωπος, ο αυριανός πολίτης. Συζητάμε με την οικογένεια, διδάσκουμε-αν έχουμε αυτή την ικανότητα φυσικά- και προπάντων ΔΕΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΟΥΜΕ. Ο παιδίτρος οφείλει να έχει ευρύτερη δημοκρατική παιδεία και αυτό το επιτυγχάνει με καθημερινό προσωπικό αγώνα. Ο εμβολιασμός προλαμβάνει σοβαρά λοιμώδη νοσήματα. Οδήγησε στην παγκόσμια εκρίζωση της ευλογιάς, της πολυομυελίτιδας, του τετάνου, της διφθερίτιδας. Μείωσε εντυπωσιακά τον κοκκύτη, την ιλαρά, την ερυθρά, την παρωτίτιδα(παραμαγούλες), την μηνιγγίτιδα, την ανεμοβλογιά, τον αιμόφιλο.

Ο εμβολιασμός λοιπόν είναι η ανοσοποίηση δηλαδή η ανοσία. Με απλά λόγια έχουμε το στερητικό  ” α ”  και την λέξη νόσο. Μη νόσος, αυτό επιτυγχάνει ο εμβολιασμός. Έχουμε την ενεργό και την παθητική ανοσοποίηση. Η ενεργός ανοσία επιτυγχάνεται με το πρόγραμμα εμβολιασμού, ενώ η παθητική είναι η χορήγηση έτοιμων αντισωμάτων για μια άμεση αλλά βραχύβια ανοσία του οργανισμού, όπως γίνεται με τον αντιτετανικό ορό ή με την μεταφορά αντισωμάτων απο την μητέρα στο έμβρυο, μέσω του πλακούντα που όμως κρατάει για 3 έως 6 μήνες.

Ο τρόπος χορήγησης του εμβολίου πρέπει να τηρείται αυστηρά για να έχουμε ικανοποιητικά αποτελέσματα. Όταν προβλέπεται να γίνει υποδόρια, δεν είναι δυνατόν να γίνεται ενδομυικά. Γι ‘ αυτό και τα εμβόλια γίνονται από τους γιατρούς ή τους επισκέπτες υγείας.

Οι γυναίκες που θηλάζουν μπορούν να εμβολιαστούν χωρίς φόβο.

Υπάρχουν τέσσερα εμπόδια για τον επιτυχή εμβολιασμό:

  1. ΟΧΙ καλή ενημέρωση του πληθυσμού
  2. ΟΧΙ εύκολη πρόσβαση στις υπηρεσίες εμβολιασμού
  3. απώλεια ευκαιριών για άμεσο εμβολιασμό. Όταν έρχονται τα παιδιά για το σχολικό πιστοποιητικό υγείας, αν χρωστάνε εμβόλια οφείλει ο γιατρός να τα κάνει άμεσα
  4. ανεπαρκής χρηματοδότηση της Δημόσιας Υγείας

Στο τελευταίο πιθανό εμπόδιο η Ελλάδα της κρίσης κάνει ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΝ. Χορηγεί ΔΩΡΕΑΝ τα εμβόλια σε ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, σε Έλληνες και ξένους. Αρκεί να έχουμε το ΑΜΚΑ.

Κάθε φορά που αποτυγχάνω να πείσω ένα γονιό για την ασφάλεια των εμβολίων, νοιώθω ιδιαίτερα στεναχωρημένος. Αναφέρω εκτός των άλλων, στους δύσπιστους γονείς το παράδειγμα της Βρετανίας όπυ το 1974 η μείωση του αντικοκκυτικού εμβολιασμού προκάλεσε 100 χιλιάδες κρούσματα με 36 θανάτους. Στους 10 εκατομμύρια θανάτους παιδιών κάτω των πέντε χρόνων που συμβαίνουν ετησίως, το 25% θα είχε προληφθεί από τον εμβολιασμό! Ο συσχετισμός αυτισμού και MMR (ιλαρά,ερυθρά,παρωτίτις) ,έχει καταριφθεί από την Αμερικάνικη Παιδιατρική Εταιρία όπως αναλύει το Pediatrics Αυγούστου 2014 με μελέτες σε εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά!

Οι γονείς και κηδεμόνες οφείλουν να απαιτούν από τον παιδίατρο ΠΛΗΡΗ ΕΞΕΤΑΣΗ με την ευκαιρία του εμβολίου. Να μην φοβούνται αλλά να ζητάνε το αυτονόητο. Εξέταση του παιδιού , πληροφορίες για το βάρος , το ύψος και την περίμετρο της κεφαλής και σύγκριση με προηγούμενες χρονιές.

Ο παιδίατρος ενισχύει με καλά λόγια παιδί και γονείς, νουθετεί, στηρίζει.